1885 yılından bu yana, Marzilibahn Bern demiryolu istasyonundan Nehir Bölgesine (River Aare) ve Marzilibad yüzme tesisine ulaşmadaki en kısa yol olmuştur. Funiküler Bernese şehir görünüşünün tamamlayıcı bir parçasını teşkil etmekte ve sahip olduğu büyük popülarite ve en kısa güzergah olması ile yılda bir milyondan daha fazla yolcu taşımaktadır.

Yolcular en üst konfor beklemektedir. Şimdi Marzilibahn engelsizdir ve ziyaretçileri kabinlerin yenilenmesi sırasında yapılan daha geniş kapılardan etrafı seyredebilmektedir. Optimize edilmiş yolcu akışları kapasiteyi ve kullanıcı sayısını olumlu etkilemiştir.

Funiküler yolu istikrarsız bir eğim üzerine kurulmuş ve yıllar içinde bozulmaya maruz kalmıştır. Elden geçirme çalışmalarının bir kısmını teşkil edecek şekilde, çelik köprü inşası esasında yapımı gerçekleştirilmiş yol altyapısı tamamen değiştirilmiş, Garaventa uzmanları tarafından yol yeniden güzergahına oturtulmuştur. Toplu Taşıma Sistemlerinin gereklerini karşılamak için, alt terminalin tamamı da yeniden yapılmıştır.

1974 yılına kadar, Marzilibahn, üst terminalde, yolcu bölümü altında, yerel Stadtbach adındaki bir dereden alınan 3.500 litre su ile doldurulmuş bir depo yerleştirilerek, su ile dengelenen bir sitem durumunda olmuştur. Daha ağır olan üst kabin sonra aşağı doğru getirilmiş, alt kabini tepeye yukarı doğru çekmesi sağlanmıştır. Funiküler 1979 yılında elektrikli hale getirilmiştir. Başlangıçtaki kabinler halen devam etmektedir. Biri alt terminal yanında kurulu halde bulunmakta diğeri ise, Lucerne’deki İsviçre Ulaştırma Müzesinde sergilenmektedir.